“Ben ıhlamur ağaçlarını seninle sevdim. Sonra yaseminleri... Gökyüzüne kattığın maviyi, kale-içindeki eski caminin önünde seni heyecanla beklemeyi bir de... Sahi beklemek kaç kişilikti? Özleminle yürüdüğüm ıhlamur ağaçlı yola ruh veren ayak izlerin mi? Sana söz vermiştim yıllar önce. Seni görmeden ölmeyeceğim! Ve şimdi sözümü tutmaya geldim.”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
