Memlük-Haçlı İlişkileri (1250 – 1291)

Müslüman-Türk devletlerinin en büyüklerinden biri olan Memlük Devleti, Moğollara karşı kazanmış olduğu Aynicâlût savaşı ile Orta Çağ’da çok önemli bir zafer elde etmiş, elde ettikleri bu zaferle birlikte Moğolların İslam coğrafyasının batısına girmesine engel olmuş ve Müslümanları büyük bir tehlikeden kurtarmışlardır.

658-676/1260-1277 yılında Memlük tahtına oturan Baybars, Moğolların ortadan kaldırdığı Abbasi halifeliğini 659/1261 yılında Kahire’de tekrardan ihya ederek yeni kurulan devlete dini hüviyet kazandırmış ve Müslümanların büyük oranda desteğini kazanmıştır.  Baybars, kısa zamanda teşkilatlanmaya giderek yeni kurulan devletin gerçek kurucusu kabul edilmiş, disiplinli bir ordu kurarak Moğol, Haçlı, Ermeni ve Haşhaşilere karşı zaferler elde etmiştir. Baybars, Suriye ve civar bölgelerdeki Haçlılara ait Kaysâriyye, Safed Antakya, Hisnü’l-Ekrâd gibi stratejik öneme sahip birçok kaleyi ele geçirmiş, siyâsî, dini ve askerî başarılar elde etmiştir. 

Baybars’tan sonra (678-689/1279-1290) Memlük tahtına oturan Kalavun, Moğol tehlikesini bertaraf ettikten sonra Suriye bölgesindeki Haçlılara ait Markab, Marakiyye, Lazkiye ve Trablus gibi önemli kaleleri ele geçirmiştir. Kalavun’dan sonra Memlük tahtına geçen (689-692/1290-1293) Eşref Halil ise Haçlılarla mücadeleye devam etmiş, önemli bir konumu olan Akka’yı Haçlılardan almıştır.

Bu çalışmada, Memlük Devleti’nin Haçlılarla ilişkileri ele alınıp, Haçlıların İslam topraklarında varlığına kalıcı bir şekilde son vermesi anlatılmıştır.