O gün, akşamın olmasını hiç istemedim. Ama zaman benim isteğimle ayarlanmıyor. Ben ne kadar istemesem de akşam oluverdi. Annemden aynayı isteyince hiç ikiletmedi. Elim titreye titreye aldım aynayı. Gözümü kapattım, yüzümün hizasına kaldırdım ve bir süre gözlerimi açmadan bekledim. Ve... Gözlerimi... Aç..tım!
Neredeyse uçacaktım. Bu gördüğüm ben miydim? Bu güzel yüz, bu ışık saçan gözler benim miydi? Elimde tuttuğum ne güzel aynaydı!
Okudum güzel oldum Kendimi özel buldum Her yöne bir yol vardı İnsanda karar kıldım
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
