Kesik ellerin ülkesi çekiyor dipsiz kuyuları Tan vakti güneş rengi kan İnanır mısın başağa bile cellat, Romi tarlasında ter akıtan tırpan Göçe doymamış bu yollar Yankılanan salkım söğüt dallar, gidenleri umarsız çağırır hep bir ağızdan Delirmiş bir kimsesizliğe yakalanıyor sonra Kış soğuğunda, yalnızlığa soyunan kavruk yüzlü dağlar Bir de uçarken vurulanlar Tüfek ucunda pusuya düşenlerin tanığıyım Başını almış sessizliği şiirlerle dağıtıp Dinlesinler diye kuş sesleri bırakıyorum buraya
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
