Sandal yavaş yavaş suyun akıntılı olan yerine doğru gidiyordu. Etraf sisliydi… Sandala bağlı küreklerinin uçları suyun içinde küçük dalgalanmalar oluşturuyordu. Metin gözlerini açtı. Sağına soluna hızlıca baktı. Tahtalar gördü. Hızlıca doğrulduğunda çevreye baktı. Sisten uzağı göremiyordu. En son hatırladığı söz, Leyla’nın: “Seni seviyorum… Lütfen bizi bırakma…” sözüydü.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
