Ölüm ve Kabir Hayatı

Evet: Ölüm haktır. İnsan bu âleme kendi arzusu ile gelmediği gibi buradan gidişi de onun arzusuna bırakılmaz. Ölüm, ne bir güzeli bu dünyada bırakır, ne de bir bahadır onun pençesinden kurtulabilir. Ölümü yenebilecek bir arslan henüz yaratılmamıştır. Yine âlemde "Ben bir yere gitmem" diyebilecek bir er yoktur. Hiçbir zâlim burada ebedî kalmaz. Eğer ölüm olmasaydı zalimler tahtından kara toprağa inmez, o saltanatı bırakıp gitmezdi. Ölüm herkes için var. Ve her yaşta ve her an ecel kuşu başımızda kanat çırpabilir. Çünkü kudret kalemiyle alnımıza "Her can ölümü tatlıcıdır" levhası yazılmıştır. Öyledir de, insanlar çok kere aldanır. Şu fena mülkünde sanki ebedî kalacaklarmış gibi çırpınıp dururlar. Yüzünü dünyaya dönen ve fakat âhiret cihetine hiç bakmayan kimseler aldanmışlardır. Bu aldanışı çok fecî şekilde öderler. Ölüm baygınlığı geldiğinde artık nedamet etmenin faydası,da yoktur. İnsan ölüm vadisine koşan bir yolcudur. Ana rahminden dünya toprağına düştüğü andan itibaren mezara hergün bir adım daha yaklaşır. Peşinde ecel, önünde kabir vardır. Ve Allah ‘ın Mülkünden başka gidecek bir yurtta yoktur.