Ormanın Kitabı

Kış kendini iyice göstermeye başlamıştı. Akşam olmuş, alacakaranlıkta birer kelebek gibi süzülerek düşen kar taneleri, büyük ormandaki ağaçların dallarını beyaz bir krema gibi kaplamıştı. Ulu Çam’ın içindeki sıcak yuvalarında yavru sincaplar Kito ile İldo orman kitabını karıştırıyorlardı. Bu sırada sallanan sandalyesinde sıcak ıhlamurunu içen büyükbabalarına dönerek, “Büyükbaba! Burada yazanlar gerçek mi?” diye sordular ikisi bir ağızdan. Büyükbaba sincap, sallanan sandalyesine üzerindeki battaniyeyi bırakarak miniklerin yanına geldi, eliyle gözlüğünü geriye itti ve “Siz daha kitabın başındasınız. Daha sonra okuduklarınıza hiç inanamayacaksınız. En iyisi gelin ben size anlatayım.” dedi. Minik sincaplar merakla, büyükbaba sincabın sandalyesinin yanındaki mindere oturdular. Büyükbaba sincap arkasına yaslandı ve yavaş yavaş sallanırken anlatmaya başladı...