Taziye çadırında bir sandalyeye oturttular Cemal’i. Ellerinde kelepçe ve etrafında sıralı askerler. Komutana sordular; ‘’üç saat izni vardı, bir saati kaldı’’ dedi. Oğlu ve kızını getirmek istediler. Cemal, buna izin vermedi. Bu olumsuz durumdan etkilenmesinler diye. Komutan, son kez saatine baktı; ‘’ gidiyoruz’’ dedi. Jandarmalar araca kadar bir koridor oluşturdu. Arkasına bakmadan yürüdü… Artık, annesi ve anıları vardı…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
