Karlı bir kış günüydü. Papatya, evde oturmaktan sıkılmış, pencereden sokağı izliyordu. Etrafta kimsecikler yoktu. Yollar, arabalar, sokak lambaları, mahallenin köpeği Çakıl’ın kulübesi, her yer karla kaplanmıştı. O sırada sokağın başından küçük adımlarla, yavaş yavaş yürüyen birisini fark etti. Bu havada acaba kim sokağa çıkmayı göze alabilmişti?
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
