Papatya Prensesi Mira

Karanlık bir gecede, Mira tek başına taşlı yollarda yürümeye çalışıyordu. Etrafta derin bir sessizlik hakimdi.

“Burası neresi? Ben neredeyim?

Korkuyorum…, diye mırıldandı.

Umutsuzca bağırmaya başladı:

“Kimse yok mu?”

Yanında duyduğu sesle irkildi.:

“Korkma! Sana yardım edeceğim.”

“Kim o konuşan?”

“Benim Mira”

Önünde duran beyaz güvercini görünce şaşkınlıkla:

“Aaa… sen konuşuyorsun!” dedi.

“Evet, konuşuyorum. Beni hatırladın mı? Yaralıydım, evinizin bahçesinde sen bulmuştun beni. Haylaz çocuklardan zor kurtulmuştum. Sen iyileştirdin yaralarımı, su verdin, beni besledin.”

“Hatırlıyorum, o sen misin?”

“Evet. Şimdi de ben sana yardım edeceğim.”