yaram öldü! yaram öldü! çiçeklerle pıhtıladım ilkin ve taştan bir kabukla örttüm gözünü kan cidarına çarpa çarpa ağlayacak damara çekildi suspus
o damar ki, ağrı dağı kalbimin her güz saklanmaya yükselir zirvesi, atmaya en olmayacak anın şakağında beslenmeye saklanır, dallanmaya dilimdeki sinsi urun uzanmış kolları olmaya
(uğ)urum: büyümeyen ve fakat çoğalan sesi çocukluğumun yetişkini oynadığım her sahnenin sonunda yapışıp yakama bir elinde gül sapından kamayla kaldırıp g/özkabuğunu varlığımın inceden onu hayatla burun buruna getiren
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
