“Dünya dediğin ne ki oğul , İçimde binlercesi... Ne kapısı çalınmış, ne penceresi açılmış. Üstünden sürünerek geçtiğim eşik de o, Üzerinde oturduğum beşik de o. Kırılmış kağnımız, tükenmiş ekmeğimiz. Artık dokuyucusu kalmayan bir ıstarımız, Ve suyu akmayan bir değirmenimiz var.”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
