eski bir törenden kalma siyah gömlek yaprağın ucunda sendeledi mevsimin ilk damlası belirsiz bir çizik konuşanların ağzında dokundum toprağına mezarın çok soğuk
herhangi bir günde oturmuştuk zeytin ağacının altında insan bir var bir yok demiştin anne korkuyorum avuçlarımda kaybolmaktan basamaklara çarpıp yükseliyor sesin geç kalıyorum her yere sen gidene kadar bilmiyordum anne kendi kendime konuşmayı
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
