70'li yılların başında,Alpay tarafından yorumlanarak dilimize yerleşen ve bazılarımızın hala hatırında olan şarkısı vardır ya;
işte o;
"Fabrikada tütün sarar,
Sanki kendi içer gibi
Sararken de hayal kurar
Bütün insanlar gibi
Bir evi olsun ister
Bir de içmeyen kocası
Tanrı ne verirse gider
Yeter ki mutlu olsun yuvası"
Bu kitap için cocukları için,bu coğrafyanın hiç bitmeyen sancılı zamanlarının önemli bir dilimi için konuşan,bu güzel ve cesur kadınların öykülerinin aktarıldığı bu süreçte bana eşlik eden hep bu şarkı oldu.Dilimden düşmedi.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
