Son Dönüş

Ayhan kendisini dinleyen kalabalığa sevgiyle bakar, sesini yükseltir.

− İnsana yaşadığı sürece ne lazımdır? Para mı, yetecek kadarı her yerde var; okul mu, okumak her yerde mümkün, aş mı, ekmek mi, elbise mi, hayat bir lokma bir hırkadır, her yerde var. Dostluk mu, bakın şu ön masalarda oturan ve Atina’dan buralara kadar gelen, giderken de bizim sevgilerimizi oraya götürecek insanların dostluğu nerede var?

Atina’dan gelen kalabalık Ayhan’ı izlemekte ve Türkçeyi yarım yamalak da olsa bilen Helios diğerlerine çok sessiz şekilde bu konuşmayı nakletmektedir. Ayhan devam eder.

– Başka ne kaldı geriye?

Hilal’e doğru bakar.

− Aşk mı, en temizi ve en sonsuzunu onu bulduğunuz ve asla kaybolmadığı yerde arayın. Ve evet, zamanı geldiğinde tüm bu saydıklarıma sonsuz ve koşulsuz sahip olmak için, onları korumak için ve öğrendiklerinizi öğretmek için dönün. Bu sizin kendinizi bulmanızı sağlayan bir dönüş olacaktır, buna inanın ve bu dönüşe bir daha cennetinizden ayrılmamak için bir ad koyun. Son dönüş.