Sonu Olmayan Yazgılar

Son Olmasın. Sonu olmaz bu nevi güzellemelerin. Fermandır, ol Sultan’dan.
 Kelam-ı Kadim’in yurduna varayım, huzur vakti. Durayım. Susayım. Açayım ve okuyayım Mushaf-ı Şerif’ten. Allah, bize kafidir! Başa döneyim sonra. Son Olmasın’a. Kerbela’ya düşmek gibi bir gönle girmek. Muharrem’i yaşamak gibi. Vurulması gibi bir ceylanın gözlerinden. Vuruldukça gençleşmesi, güzelleşmesi gibi Züleyha’nın. Sızlayan yaraların şifa bulması gibi e’s sükun ile, sözsüz ahitleşmeyle. Bazen, bir cümledir işte! Öylesine bir cümle… Bir ömre bedel…