Epistemik değer skalasının yerleşim düzenine göre dönemlerin epistemolojileri oluşmakta; hatta, 'bilim' ile neyin kastedildiği bile kişi, toplum ve tarihsel dönemlere göre değişebilmektedir. Pozitivist epistemolojinin en önemli özelliği; bilimsel tecrübeye belirleyici bir rol vermekle kalmayıp dini tecrübeye karşı negatif bir tavır alması veya ona en asgari düzeyde bir varlık hakkı tanıması -ki o da çoğu kez 'işe yaramak' gibi pragmatik nedenlerden dolayı olmaktadır- ya da hiç tanımamasıdır. Doğal olarak, İslam dini çerçevesinde yaşanan sugi tecrübe de genel anlamda dini tecrübeye karşı takınılan bu negatif tavırdan nasibini almaktadır.
Bu çalışmada, sufi tecrübe, epistemolojik açıdan bir incelemeye tabi tutulmakta ve hakkında epistemoloji çevrelerinde oldukça yaygın olan kanaat ve değerlendirmelerin doğruluğu tartışmaya açılmaktadır. Sugi tecrübenin, çağdaş epistemolojide pozitif epistemik statüsü ve meşruluğu hakkında kuşku bulunmaya duyu/algı tecrübesi ile mukayesesi yapılmaktadır. Mukeyesinin sağlam temellere oturabilmesi için de öncelikle mukayese edilecek unsurların mahiyetlerinin ne olduğu tespit edilmeye ve neticede sugi tecrübenin epistemik temellendirmesi yapılmaya çalışımaktadır.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
