Tanrıların Umudu

Beni sevme arkadaşım çünkü asiyim ben. Dağların damarında can bulur nefesim, koyuklarında yeşerir filizlerim ve de zirvesinde anlam bulur özgürlüğüm. Bir tohumun kalbinden dünyaya bakar, yaşama anlam biçer ve enerjimi bir Zerdüşt gibi, gerçek olan, hakikatle dolu bir aşkın hizmetine sunarım. Formatlanmış hayatlarla kendime ihanet edemem. O hayatlar ki, özünden uzaklarda yaşayanlardır, bir çiçeğin güzelliğini, kokusunu tezgâhlarda pazarlayanlardır. Onlar ki, bir kelebeğin kendi rengiyle, özgür iradesiyle, aşk ile ışık ile çiçeklerin koynunda yaşamı nasıl yüceleştirdiğini göremezler. Orada ötekileştirilmiş kelebek, kuş börtü böcek yoktur. Çiçeklerin renkleri, kokusu ve isimleri birbirine karışmaz, karıştırılmaz. Her canlı kendi bağımsız iradesiyle yaşamın özgür ruhunu kutsar, bütünleşir evrenle, hakikatin bir parçası olur, incinmeden, yaralanmadan ve de ötekileştirilmeden...