Mehmet- Ölüm peki, ölümün kesinliği karşısında yaşam anlamsızlaşmıyor mu sizce de? Profesör- Her sonlu şey karşıtıyla sınırlıdır. Kuru yaşla, soğuk sıcakla, yaşam da ölümle sınırlıdır. Sen ölümün, yaşamı anlamsızlaştırdığını düşünüyorsun. Oysa ölüm olmasaydı, yaşam, gerçek anlamda yaşam olur muydu? Mehmet- (Profesörün sorusunu sanki duymamıştır. Kendisiyle konuşur gibidir.) Yaşam ölümle sınırlı ve her yaşam er ya da geç bu sona varıyor. (Profesöre döner.) O zaman yaşamın amacı ölüm müdür? Profesör- "Her son, amaç değildir," der Nietzsche. Bundan bizim anlayacağımız ise şudur: Yaşamın da sonu, gerçekte amacı değildir onun. Ama zorunlu olarak her yaşam kendi ölümüne ulaşır. Mehmet- Peki öyleyse amaç nedir? Yaşamanın hiçbir amacı yoksa hayata nasıl anlam katılabilir? Profesör- Amacını sen kendin koyacaksın. Mehmet- Tıpkı anlamı kendimin koyduğu gibi, öyle mi? Profesör- Evet, onun gibi...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
