Her şafağa, aydınlığını kavuşturmak için koşuyorum bir umut, geceden... bütün ışığımı çekiyor içine ve sönmüşlüğünü yükleyip gözlerime, ruhumun üstünü çizip geçiyor... kalıyorum dizüstü çaresiz boğuntuyla, ama sen, gündoğumundan da taze bir ışık ile doluyorsun gözlerime... ve yıldızlar, beni bekliyor gecelerine, mavi yüzümün kuzey serinliğinde...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
