"Bu zehir, filozofların değil, şairlerindir, -ne beter bir şey- a-Dieus Levinas, I‘m honour‘d Mr. Derrida I‘m honour‘d Mrs. Dalloway Ne büyük bir mutluluk sizinle karşılaşmak bir İstanbul‘da! S‘il vous plait! Andante! Sizin değil ama. Bu zehir şairlerindir, bu koyu kıvamlı şurup benimle tanıştırır. Bu yaz Uluırmak‘ta, bu eski ahi köyünde bütün kayısı ağaçları kuruduysa bu ayrıntı bu şiirde mutlaka bir yer bulacaktır. Çünkü ateş ve toprak, su ve havadır, öldürülmüş bir yalvaç, kesik başıyla. Neyse göğün sakladığı benden artık, daha açık, artık her şey daha bir saçmadır"
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
