Daha çocuk sayılabilecek yaşlarda birkaç teneke kutuyu ve saksıyı barındıran balkon bütün dünyamken, şimdi giderek eskiyen bir eşya gibi hissettiğim bedenim, dünyayı aramaktan vazgeçti. Rüzgarlarını özlediğim tepeler yeşilliklerini kimlere verdi kim bilir? Cam parçacıklarını güneşe tutup görmek istediğimiz renkli dünya, gökyüzüm -bana ait olmadıysan da hiç- daha bir yakın sanırdım. Uçakların içinden geçtiği ve yollar bıraktığı bulutlar beyaz değiller şimdilerde...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
