Hep başlarken sevdalara, Kaybettik aşkları. Yitik bir sevdanın gölgesinde, Büyüdü masumiyet. … Biz yok ettik sevdayı, Biz yok ettik aşkı. Gönlü mahzen diyarı yaptık, Umutsuz kelebekler şehrinde. Oysa tek olan her şey değerliydi, Yüreğin kirlenmeyen yerinde; Allah, Anne, Baba, Aşk. … Şimdi bitmeyen korkuların, Kabusların gölgesine uzanırken, Çocukken yazdığım bir şiirin, Son mısrasıyla ferahlıyorum; İnsan sevildiğine aittir.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
