Bazen insan upuzun bir yolculuğa çıkar, nereye uzayacağı bilinmeyen; kıvrım kıvrım, tozlu, topraklı, karlı, buzlu, dertli mi dertli…
Yol boyunca uzanan upuzun kavak ağaçları, salkım söğütler adeta yol arkadaşlığı eder insana. Elleri yüzleri toprak karası çocuklar, sarp kayalar, ulu dağlar sanki bir daha hiç geri dönmeyecekmişsin gibi veda ederler. Bu öylesine muamma bir yolculuktur ki her kilometresi hüzün, dert ve bazen çocuk heyecanıyla doludur. Bir yol ki uzayıp gider; umutsuzluğun doğduğu yere umut ve sevgi taşır.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
