Yani Rüzgar Her Şeyi Alıp Götürmeyecek

Babil’in Yorumu

Richard Brautigan’ın intihar etmeden önce yayınlanan son kitabı Yani Rüzgâr Her Şeyi Alıp Götürmeyecek, okuru hemen içine alan melankolik bir atmosfere sahip. Yazar, yalın ve nahif üslubuyla hüzün, hesaplaşma ve hayata dair kıpırtıları aynı anda hissettiriyor. II. Dünya Savaşı’nın sonlarında geçen hikâyede, çocukluğuna dönen bir adamın seçimlerinin hayatını nasıl değiştirdiği anlatılıyor. Büyümek, ihtimaller, masumiyetin yitişiyle birlikte hafızanın yakıcı gücüne tanıklık ediyoruz. Amerika’nın modern trajedisini nüktedan ve şiirsel bir dille anlatan Brautigan’ın duygusuzlaşma ve yabancılaşmaya karşı kırılgan duruşunun örneklerinden bu roman.

Richard Brautigan’ın intihar etmeden önce kaleme aldığı son eseri olan Yani Rüzgâr Her Şeyi Alıp Götürmeyecek, insanın boğazına takılı kalan, sonsuz ferahlamadan önceki son yaşam belirtisinin romanı.

Dünya savaşının gölgesinde, kendi iç savaşını yaşayan bir adamın, basit gibi görünen tercihlerimizin yaşamımızı nasıl değiştirdiğini çocukluğuna dönerek anlattığı bu hikâye, başka türlü olabilecek olanlara, büyümek denen ihtimaller denizinde boğulurken yiten masumiyete ve hafızanın can yakıcılığına duyulan saygının anıtı. Amerika’nın tüm modern trajedisini nüktedan bir şiirsellikle sunan Brautigan’ın, duygusuzlaşma ve yabancılaşmaya karşı aldığı son gard. Zamanda savrulan bir zihnin kâğıt kesiklerinden dökülen yaralarla dolu bir metin...