biz yaşlanmadığımızı bilerek yaşlanıyoruz; ne iyi ne iyi öfkenin bağrı yanık örtüsü silkeleniyor öfkemden çardağından geçiyorum küfrün ve şükrün ve el-yekun katmanlarından dibe doğru ellerimi çırparak ellerimi çıldırtarak ellerimi uzatmıyorum yeryüzü panosuna ellerimi uzatmıyorum yüzyılların anısına bir adam her gün bir hayalin başında ağlayacak bir adam her gün sağ kalacak puslu gürültülerden güdülmüş gündüzlerden bir şey kalmaz: beni göğsünde kim uyutacak
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
