“Şumular varmış eskiden. Ne istersen, onu olurmuş şumu. Açsan yemeğin, besten varsa kemanın, yalnızlık çekiyorsan kedin olurmuş. Üşüdüğünde battaniyen, terlediğinde yelpazen; sana kalmış…
İnsanlar unuttu şumuları. Oysa bekliyorlar hala. Çağırmayı başarırsan, yeniden gelir şumu. Su kırban olur, rahiyanı karıştırdığın. Bahçende ağacın olur, kökleri gövdesinden büyük. Can üfler ruhuna, yeniden. Şair, şumudur sana.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
