"Elimde kitap, vagonların içinde geziniyordum. Tren belki şehirlerden geçiyordu bazen, bazen yaratıcısından başka kimsenin hatırlamadığı ıssız bozkırlarda uflaya puflaya dumanını savurarak karanlığı yarıyordu ve belki de bazen hiç kımıldamıyordu da biz aciz yolcular, onun bizi yalnızlığımızdan çekip çıkarıp güneşli hafta sonlarına taşıyacağına inanarak mutlu olmaya çalışıyorduk." Hayat; anılar, yalnız hatırlanmak için yaşanan anlar, yazıldıkça yaşandığına inanılan günler ile geçmişi geleceğe bağlayan bir hikâyeden ibaret değil midir?
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
