Yol Gitsin Ben Kalıyorum

o zamanlar
sözün sahanlığında kalırdı babam

bense
sözle babamın arasında

bir dağı yazıyla gösterirdim
kalbime

gurbeti gösterirdim
bu senin yurdun diye

bir ağaç yalnızlığa giderdi
ormanı darıltarak

bazen babam giderdi sonbaharlara
bazen sonbahar gelir

yalnız babam giderdi
ben bir çocuk uydururdum üstüme

paçaları çamur bahtı paçavra