Yorgun Hipokrat

Adını ilk duyduğumuzda Corona virüsü bizden çok uzaktı. Çin’den buralara gelmez sandık. Oysa kısa zamanda sınırları kolayca geçip hayatımızın tam ortasına yerleşti. Biz neler olduğunu anlamaya çalışırken tüm sağlık çalışanları onunla savaşmaya başlamıştı. Üstelik başlangıçta savaştıkları düşmanı yok edecek silahların neler olduğunu bile tam bilemeden. Sonra rakamlar girdi yaşamımıza. Her biri ayrı bir insanın öyküsü olan rakamlar. Ekranlarda o rakamları azaltmak için çalışan onlarca sağlık çalışanını görmeye başladık. Yorgunluklarını, hastaneden sağlıkla ayrılan hastalarını alkışlarken unutanlar. Onlarla ilgili ilk acı haberler geldiğinde, öykülerini öğrendik, canımız bir kez daha yandı ve biz onları alkışladık.

Bugün hayatını kaybeden sağlık çalışanı diye başlayan cümlelerin sonundaki toplam rakam giderek büyüdü. Yıllarca uykusuz geçen geceler, girilen sınavlar, yaşanılmamış gençlik hep o yemin için değil miydi?

İşte bu yüzden yorgunluktan sırtını duvara dayayan sağlık emekçisinin yanı başında Hipokrat’ı görür gibi olurum. Hastası bir nefes daha alabilsin diye kendisi son nefesini veren sağlıkçının elini tutan da Hipokrat’tır eminim. İyileşen her hastayı yüzüne yerleşen yorgun gülümsemesiyle uğurlarken öğrencileri ile gurur duyan da Hipokrat. Kitaptaki tüm dizeler sağlık emekçisi arkadaşlarının, tanıdıklarının hastalık ve ölüm haberini her duyduğunda yüreği kanayan bir sağlık çalışanının kaleminden döküldü. Yazdıklarıyla pandemi sürecinde emek veren, bugün aramızda olan veya olmayan tüm sağlık çalışanlarının önünde saygıyla eğilen Zeynep Yenen şiirlerin ışığında onların anıları ile sonsuza kalmasını diliyor.

-Şair İlkız Kucur Taşdelen

Rezervasyon

Hastanede gece corona servisinde
Yetmeyince yatak yeni gelen hastaya, aradı genç doktor yan servisi,
Şimdi yok ama beklerseniz bir saate ex olacak bir hasta, cevabını alınca,
Bir masa boşalmasını beklemek restoranda gibi, içinde bir şeyler geldi gitti.
İstemeden de olsa, aradı bir saat sonra, diyemedi hasta ex oldu mu?
Biri ex olursa öbürü yaşayacak belki,
Telefonun bir ucundaki hastasını yaşatmaya çalışıyor,
Yine hastasını yaşatmaya çalışıyor diğer ucundaki.
Ben dedi, şey için…
Anladı telefonun ucundaki doktor, müsaitiz, bir yatak boşaldı,
Gönderebilirsiniz diye cevapladı hüzünle…