Parmaklarımın arasında oynayan kalemi kastediyor olmalısın, güzel olanın ellerim olduğunu sanıyorsun.
Bir yandan da gölün maviliğini gözlüyordu yazar.
Senin güzel bulduğun kalemi birisi geri gönderir ya da kırıverir. O zaman parmakların bir işe yaramaz dedi adam.
Cümleler dalgalar kadar dağınık olsa da, gölün üzerinde toparlamayı biliyordu yazar. Başını ufka çevir dedi adam. Başını ağır ağır ufka çeviren kadın, ellerini gördü. Ellerinde kara bir leke. Bakışlarını göle indirdiğinde dalgalar yoktu. Kırgın, mahçup, bir günahın ezikliğinde adımlarını hızlandırdığı sokaklar martıların çığlıklarıyla doldu. Ayak seslerinin arasından göle sızan, dalgalara karışan gözyaşlarıydı. Ağladı. Ağlıyordu.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
